طبق یک مطالعه در سال 2020 توسط موسسه آب و هوای کلمبیا، کیسه های پلاستیکی معمولاً از پلی اتیلن با چگالی بالا یا پلی اتیلن با چگالی کم ساخته می شوند.هر دو پلاستیک قابل استفاده مجدد و بازیافت هستند.کیسه پلاستیکی بسیار سبک وزن است و ظرفیت حمل و نقل قوی دارد.ممنوعیت کیسه های پلاستیکی همچنین بار مالی جزئی را بر خواربارفروشان کلرادو تحمیل می کند، زیرا کیسه های پلاستیکی ارزان تر از کیسه های کاغذی یا جایگزین های قابل استفاده مجدد هستند.

علاوه بر هزینه اصلی، کیسه های قابل استفاده مجدد باید با آب شیرین گرانبها شسته شوند تا از گسترش باکتری های مضر جلوگیری شود.کیسه های قابل استفاده مجدد می توانند یک سرمایه گذاری سازگار با محیط زیست باشند که برخی افراد آماده انجام آن نیستند.کسانی که خود را متعهد به داشتن کیسه های قابل استفاده مجدد کرده اند قبلاً این کار را انجام داده اند.

بدتر از همه، کیسه های پلاستیکی با کیسه های کاغذی جایگزین می شوند.کیسه های کاغذی ظرفیت حمل قابل توجهی کمتری نسبت به کیسه های پلاستیکی دارند و برای تولید به انرژی بیشتری نیاز دارند.یک مطالعه توسط وزارت محیط زیست و غذا دانمارک نشان داد که یک کیسه کاغذی معمولی باید 43 بار مورد استفاده مجدد قرار گیرد تا با اثرات زیست محیطی یک کیسه پلاستیکی سبک وزن مطابقت داشته باشد.افزایش استفاده از کیسه های کاغذی، به عنوان مثال ناشی از ممنوعیت کیسه های پلاستیکی، می تواند منجر به افزایش جنگل زدایی شود.

کیسه های کاغذی تجزیه زیستی می کنند، اما تجزیه زیستی کاغذ در محل های دفن زباله، سطوح خطرناکی از متان تولید می کند که به گرم شدن کره زمین کمک می کند.همچنین مطالعات نشان داده است که فرآیند تجزیه زیستی کاغذ و محصولات کاغذی در محل های دفن زباله کند می شود.

بر اساس تحلیل «واشنگتن پست»، تولید کیسه های کاغذی نسبت به کیسه های پلاستیکی 50 درصد آلودگی آب و 70 درصد بیشتر آلودگی هوا ایجاد می کند و آسیب بیشتری به انسان و محیط زیست وارد می کند.

ممنوع کردن کیسه های پلاستیکی ممکن است راه حل خوبی برای مشکل زباله کلرادو به نظر برسد، اما تأثیر این ممنوعیت می تواند به طیف گسترده ای از افراد و جوامع آسیب برساند.این بدان معنا نیست که کنار گذاشتن کیسه های پلاستیکی به نفع کاغذ یا کیسه های قابل استفاده مجدد همیشه یک بار است، اما تصمیم باید بر اساس فردی گرفته شود، نه اینکه توسط دولت ها اجرا شود.